Alles wat je wil weten over verlatingsangst

Het lezen van dit artikel neemt ongeveer 23 minuten van je tijd in beslag.

Verlatingsangst is een veelvoorkomende maar vaak onbegrepen emotie die diepe wortels heeft in de menselijke psyche. Of het nu voortkomt uit vroegere ervaringen, hechtingsstijlen of zelfs culturele invloeden, het kan een verlammende invloed hebben op onze relaties, ons zelfbeeld en ons algehele welzijn. In dit artikel duiken we dieper in op het fenomeen van verlatingsangst, verkennen we de oorzaken en gevolgen ervan, en bieden we inzichten en praktische tips om deze uitdagende emotie te overwinnen. Want hoewel het pad naar innerlijke rust misschien hobbelig is, is het zeker niet onmogelijk om te bewandelen.

Wat is verlatingsangst?

Verlatingsangst is een psychologische aandoening die wordt gekenmerkt door een intens gevoel van angst en bezorgdheid over het verlies of de afwezigheid van een belangrijk persoon of een geliefde. Of over het feit alleen gelaten te worden. Deze angst kan zich manifesteren in verschillende vormen, waaronder zich vastklampen aan anderen, obsessief zoeken naar geruststelling, paniekaanvallen. Maar denk ook aan fysieke symptomen zoals misselijkheid en hartkloppingen.

Verlatingsangst kan op elke leeftijd voorkomen, maar het komt vaak voor bij kinderen, vooral bij baby’s en peuters die zich nog niet kunnen uiten. Het kan ook voorkomen bij volwassenen die angstige hechtingsstijlen hebben ontwikkeld als gevolg van traumatische ervaringen in het verleden. Het verlies van een ouder, een scheiding of een andere vorm van verlating kunnen de onderliggende oorzaak zijn bijvoorbeeld.

De ervaring van Sophie

Verlatingsangst kan zich in verschillende vormen aandienen. Sophie is een van onze trouwe lezers en deelt hoe het zich uit bij haar. Ze vertelt: “Bij mij uit het zich vooral bij liefdespartners of mensen met wie ik intiem ben. Ik ben niet claimerig, het is ook niet zo dat ik die persoon constant wil zien. Dat wil ik niet, want dat is te intens voor mij. Maar het uit zich bij het afscheid nemen van elkaar. Als het afscheid te abrupt of spontaan is, dan raak ik in paniek en voel ik angst.

Ik kan dit uitleggen aan de hand van een voorbeeld. Vorig jaar zei de man met wie ik toen was dat hij om 18:00 weg moest vanwege een afspraak. Ondanks dat ik wist dat hij rond die tijd weg zou gaan, was ik helemaal van slag. Ik moet naar het afscheid toewerken en mij erop voorbereiden. Eigenlijk wil ik dan een uur voor vertrek dat hij mij laat weten dat het afscheid eraan komt en dan kunnen we daar samen naartoe werken. Ik heb hetzelfde gevoel als ik fijn samen met iemand n bed lig en die persoon staat ineens op om te douchen. Ik wil weten dat er nog een laatste knuffel is en dat hij zegt dat hij elk moment kan gaan douchen.

Dit komt doordat ik mij heel bewust ben van het feit dat iets voor het laatst is; een laatste omhelzing, een laatste zoen of de laatste keer dat ik iemand zie die dag. Dat moment wil ik koesteren en heel goed in mij opnemen. Daar wil ik mij ook geestelijk op kunnen voorbereiden. Dus als het te snel gaat of anders dan verwacht, voel ik angst opkomen en raak ik van slag. Dit ontstaat vooral als ik echt gek op iemand ben, als ik een toekomst met die persoon zie.

Ik weet dat het gek is en het voelt voor beide niet fijn, toch is het er. Door deze verlatingsangst en het ongemakkelijke gevoel dat er kan ontstaan, durf ik mij soms ook niet goed te binden. Dan zorgt de verlatingsangst juist weer voor bindingsangst. Als ik bijvoorbeeld voel dat een man minder openstaat voor mij dan ik voor hem, kan ik al eerder afstand nemen zodat het verdriet mij bespaart blijft.”

Verlatingsangst relatie

Sophie is helaas niet de enige die dit ervaart. Verlatingsangst komt vaker in romantische relaties voor en wordt beschouwd als hechtingsangst. Mensen met onzekere hechtingsstijlen door eerdere ervaringen of trauma hebben er vaker last van.

In een relatie met verlatingsangst kunnen de volgende dynamieken optreden:

• Constante behoefte aan nabijheid: mensen met verlatingsangst verlangen voortdurend bevestiging, geruststelling en fysieke nabijheid van hun partner. Ze worden angstig als ze niet dicht bij hun partner zijn.
• Overmatige jaloezie en controle: verlatingsangst leidt tot intense jaloezie en de drang om de partner voortdurend te controleren. Ze vrezen dat hun partner hen zal verlaten en proberen hun partner op verstikkende of controlerende wijze vast te houden.
• Constante bevestiging nodig: ze hebben voortdurend geruststelling en bevestiging nodig dat hun partner hen niet zal verlaten. Ze twijfelen aan de liefde en betrokkenheid van hun partner, zelfs zonder objectieve redenen.
• Angst voor afwijzing: mensen met verlatingsangst zijn gevoelig voor kritiek en afwijzing. Ze reageren overdreven op situaties die mogelijke afwijzing impliceren, wat kan leiden tot conflicten en onnodige spanning.

Verlatingsangst versus bindingsangst

Verlatingsangst en bindingsangst worden vaak gezien als tegenovergestelde reacties op hetzelfde onderliggende probleem: angst voor hechting en liefde. Bij verlatingsangst is er een sterke behoefte om zich te hechten aan een ander. Maar tegelijkertijd bestaat de angst om verlaten te worden. Bij bindingsangst is er een angst voor hechting en intimiteit, waardoor de persoon geneigd is om afstand te houden in relaties.

Deze patronen kunnen ontstaan als gevolg van vroege ervaringen. Denk aan een onveilige hechting in de kindertijd of eerdere pijnlijke ervaringen in relaties. Mensen met verlatingsangst kunnen zich vastklampen aan een partner uit angst om verlaten te worden. Terwijl mensen met bindingsangst zichzelf juist beschermen tegen de pijn van verlies door afstand te houden.

Het is belangrijk op te merken dat deze reacties vaak onbewust zijn en kunnen leiden tot destructieve patronen in relaties. Mensen met verlatingsangst kunnen bijvoorbeeld overmatig jaloers zijn of een partner verstikken. Mensen met bindingsangst daarentegen kunnen zich terugtrekken of onbereikbaar zijn voor hun partner.

Hoewel angst geen ideale leidraad is voor liefde, kunnen deze patronen worden doorbroken door bewustwording en therapie. Door te begrijpen waar deze angsten vandaan komen en hoe ze onze relaties beïnvloeden, kunnen we werken aan het ontwikkelen van gezonde hechtingspatronen en intimiteit in relaties.

Coping mechanisme

Zowel verlatingsangst als bindingsangst zijn coping mechanismen om te overleven, om controle te behouden op een situatie. Coping mechanismen zijn psychologische strategieën die we gebruiken om om te gaan met stress, emoties en andere uitdagende situaties in ons leven. Deze strategieën kunnen zowel bewust als onbewust zijn en kunnen variëren van gezonde en effectieve mechanismen tot minder gezonde en minder effectieve mechanismen. Ze leren deze mechanismen vaak in hun jeugd en adolescentie door observatie en imitatie van de mensen om hen heen, zoals hun ouders, familieleden en vrienden. Ze kunnen ook worden aangeleerd door ervaringen in het leven, zoals moeilijke situaties op school, werk of in relaties.

Verlatingsangst kan bijvoorbeeld een coping mechanisme zijn om controle te houden over de angst om verlaten te worden. Een diepe angst of onzekerheid ligt er altijd aan ten grondslag. Door je te richten op het voorkomen van verlating, kun je de pijn van verlating vermijden en de controle houden over de situatie. Dit kan echter ook leiden tot ongezonde afhankelijkheid van anderen en vermijdingsgedrag in situaties waarin verlating mogelijk is.

Het is belangrijk om te erkennen dat coping mechanismen ons kunnen helpen om stressvolle situaties te overleven, maar dat ze ons niet per se helpen om ze op de lange termijn op te lossen. Maar uiteindelijk moet je de onderliggende problemen en trauma’s aanpakken en gezonde manieren ontwikkelen om met stress en angst om te gaan. Dat geldt ook voor verlatingsangst.

Trauma bonding

Doordat verlatingsangst dus een coping mechanisme is, om het onderliggende trauma niet te hoeven doorvoelen, kiezen mensen die hiermee kampen op onbewust niveau een partner uit die dit trauma juist blijft voeden. Dit zijn partners die bijvoorbeeld bindingsangst hebben. Het gevolg is een intense relatiedynamiek met veel hoogte- en dieptepunten. Het ene moment is liefdevol en warm, het andere moment koud en afstandelijk. Komt dit je ergens wel bekend voor, maar weet je niet zeker of jouw relatie gebaseerd is op trauma bonding (traumabinding)? Vraag dan hier de gratis checklist aan: Trauma Bonding Checklist – Vidya Shop

Hoe ontstaat verlatingsangst?

Verlatingsangst kan verschillende oorzaken hebben. Hier zijn enkele mogelijke oorzaken:

1. Verwaarlozing, afwijzing of verlies

De ervaring van afwijzing door ouders of het opgroeien zonder ouders kan bijdragen aan het ontwikkelen van verlatingsangst. Verlatingsangst is een diepgewortelde angst om door anderen verlaten te worden. Dit geldt vooral door diegenen die belangrijk voor ons zijn, zoals ouders of partners.

Kinderen die opgroeien zonder ouders of die zich afgewezen voelen door hun ouders, kunnen het gevoel hebben dat ze niet veilig zijn. Of ze ervaren dat niemand er echt voor hen zal zijn wanneer ze het nodig hebben. Dit kan leiden tot een gevoel van verlatingsangst, waarbij mensen zich zorgen maken dat anderen hen in de steek zullen laten. Hierdoor durven ze geen relaties aan te gaan uit angst om gekwetst te worden.

Bovendien kan afwijzing door ouders of opgroeien zonder ouders bijdragen aan het ontwikkelen van een negatief zelfbeeld en gevoelens van onwaardigheid. Dit leidt tot angst en onzekerheid in relaties en het gevoel dat anderen je zullen afwijzen of verlaten. Het zorgt voor een angstige hechtingsstijl.

2. Angstige hechtingsstijl

Een angstige hechtingsstijl ontstaat door verschillende factoren, waaronder vroege ervaringen van afwijzing, verwaarlozing of inconsistentie in de verzorging door ouders of andere hechtingsfiguren. Deze ervaringen leiden tot onzekerheid over de beschikbaarheid en betrouwbaarheid van je naasten en geliefden. Dit zorgt vervolgens voor een angstige hechtingsstijl, ook binnen je liefdesrelaties als volwassene.

Hier zijn enkele manieren waarop een angstige hechtingsstijl kan ontstaan:

1. Onvoorspelbaarheid in de verzorging: als de verzorging onvoorspelbaar is, kan een kind moeite hebben om te vertrouwen op de beschikbaarheid en betrouwbaarheid van zijn verzorgers. Dit kan leiden tot een angstige hechtingsstijl waarin een persoon voortdurend op zoek is naar geruststelling en bevestiging van anderen.
2. Verwaarlozing: als een kind niet de aandacht en verzorging krijgt die het nodig heeft, kan het zich onveilig voelen. Het kind wordt onzeker over zijn of haar plek in de wereld. Dit kan leiden tot een angstige hechtingsstijl waarin een persoon zich voortdurend zorgen maakt over het verlies van zijn relaties en hechtingsfiguren.
3. Afwijzing: als een kind herhaaldelijk wordt afgewezen door zijn hechtingsfiguren, kan het zich onzeker en waardeloos voelen. Dit kan leiden tot een angstige hechtingsstijl waarin een persoon zich voortdurend zorgen maakt over de afwijzing door anderen. Het gevolg is dat het de neiging heeft om zich te veel aan anderen vast te klampen.
4. Traumatische gebeurtenissen: als een persoon traumatische gebeurtenissen heeft meegemaakt, zoals misbruik of verwaarlozing, kan dit leiden tot een angstige hechtingsstijl waarin de persoon moeite heeft om anderen te vertrouwen en zich veilig te voelen in relaties.

3. Persoonlijkheid

Persoonlijkheidskenmerken, zoals een laag zelfvertrouwen en onzekerheid, kunnen ook bijdragen aan het ontstaan van verlatingsangst. Mensen met deze kenmerken zijn vaak gevoeliger voor stress en hebben meer moeite om zich aan te passen aan veranderingen. Wanneer je al verlatingsangst hebt ontwikkeld, heb je waarschijnlijk deze kenmerken en eigenschappen die met verlatingsangst geassocieerd worden:

1. Angst en bezorgdheid: mensen met verlatingsangst kunnen vaak angstig en bezorgd zijn over de mogelijkheid om door belangrijke personen in hun leven verlaten te worden. Ze kunnen zich zorgen maken over afwijzing en verlatenheid, en kunnen moeite hebben om te vertrouwen op anderen.
2. Afhankelijkheid: mensen met verlatingsangst kunnen ook de neiging hebben om afhankelijk te zijn van anderen voor geruststelling en steun. Ze kunnen bang zijn om alleen te zijn en hebben de neiging om teveel op anderen te leunen voor emotionele steun.
3. Onzekerheid: mensen met verlatingsangst kunnen onzeker zijn over zichzelf en hun relaties. Ze kunnen twijfelen aan de gevoelens van anderen voor hen en kunnen zich zorgen maken over het verlies van hun relaties.
4. Controlerend: mensen met verlatingsangst kunnen de neiging hebben om situaties te willen controleren om hun angst voor verlating te verminderen. Ze kunnen proberen om hun relaties te domineren om te voorkomen dat ze verlaten worden.
5. Terughoudendheid: personen met verlatingsangst kunnen zich ook terughoudend opstellen in relaties uit angst om gekwetst te worden. Ze kunnen moeite hebben om zich open te stellen en hun emoties te delen uit angst voor afwijzing.

4. Traumatische ervaringen

Verschillende soorten traumatische ervaringen kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van verlatingsangst. Hier zijn enkele voorbeelden:

1. Scheiding of verlies van een ouder of verzorger: wanneer een kind in zijn vroege levensjaren een ouder of verzorger verliest door bijvoorbeeld overlijden of scheiding, kan dit gevoelens van verlatingsangst veroorzaken. Het kind kan angstig worden dat andere belangrijke mensen in zijn leven ook zullen verdwijnen en zich onzeker voelen over zijn plaats in de wereld.
2. Verwaarlozing of emotionele verwaarlozing: als een kind niet de zorg en aandacht krijgt die hij nodig heeft, kan hij zich onzeker en onveilig voelen en verlatingsangst ontwikkelen. Verwaarlozing kan bijvoorbeeld optreden als de ouders niet genoeg tijd besteden aan het kind of als er geen emotionele band wordt gevormd.
3. Overprotection: extreme over bezorgdheid van ouders kan leiden tot een trauma imprint bij hun kind door verschillende mechanismen. Ten eerste kan het kind zich gevangen voelen in een wereld van angst en zorgen. Het kind ervaart dat het niet veilig is om risico’s te nemen of nieuwe dingen uit te proberen. Dit kan leiden tot een gevoel van hulpeloosheid en een gebrek aan zelfvertrouwen, wat kan leiden tot langdurige emotionele problemen. Ten tweede kan de voortdurende bezorgdheid van ouders leiden tot een gevoel van afhankelijkheid bij het kind. Dit zorgt voor een gebrek aan zelfstandigheid en autonomie. Het kind kan het gevoel hebben dat het niet in staat is om op eigen kracht beslissingen te nemen of problemen op te lossen, wat op lange termijn kan leiden tot een gebrek aan vertrouwen in zichzelf en een gevoel van disfunctioneren.
4. Misbruik: fysiek, emotioneel of seksueel misbruik kan ook leiden tot verlatingsangst. Het slachtoffer kan angstig zijn om anderen te vertrouwen en zich onzeker voelen over zijn plek in de wereld.
5. Traumatische scheidingen: wanneer mensen in de loop van hun leven meerdere traumatische scheidingen meemaken, kan dit ook verlatingsangst veroorzaken. Bijvoorbeeld als iemand in zijn jeugd een scheiding heeft meegemaakt, gevolgd door een echtscheiding als volwassene.

5. Geboorte

Het is belangrijk om te onthouden dat verlatingsangst complex is en dat er meestal niet één oorzaak is. Het ontstaan van verlatingsangst kan het gevolg zijn van een combinatie van verschillende factoren, waaronder genetica, omgevingsfactoren en persoonlijke ervaringen. Ook de geboorte heeft hier invloed op. Zo is uit onderzoek gebleken dat de periode vanaf conceptie tot de eerste periode na de geboorte, cruciaal zijn voor de verbinding met jezelf en hechting met anderen. Op de eerste plaats je ouders of verzorgers. In deze periode wordt op onbewust niveau namelijk je geboorte imprint gevormd. Hoe dat precies zit, kun je hier lezen: Geboorte imprints & het effect op je relatie – Vidya.

Verlatingsangst baby

Zo kan verlatingsangst dus ook bij baby’s voorkomen. Dit is een normale ontwikkelingsfase die zich meestal voordoet tussen de leeftijd van 8 maanden en 2 jaar. Het is gebruikelijk dat baby’s een bepaalde mate van angst of ongemak ervaren wanneer ze worden gescheiden van hun primaire verzorger, meestal de moeder. De frequentie en intensiteit van verlatingsangst kunnen echter variëren tussen individuele baby’s.

Verlatingsangst uit zich meestal op verschillende manieren, zoals:

1. Huilen en klamperig gedrag: baby’s kunnen huilen en zich vastklampen aan hun verzorger wanneer ze het gevoel hebben dat ze worden achtergelaten. Ze willen de fysieke nabijheid en geruststelling van hun verzorger.
2. Angst voor vreemden: baby’s met verlatingsangst kunnen terughoudend of angstig zijn wanneer ze worden benaderd door vreemden. Ze voelen zich veiliger bij bekende gezichten.
3. Weigeren om gescheiden te worden: baby’s kunnen proberen te voorkomen dat ze worden gescheiden van hun verzorger door bijvoorbeeld te klampen, zich vast te houden aan kleding of te weigeren om naar anderen te gaan.
4. Slecht slapen en eten: verlatingsangst kan van invloed zijn op het slaap- en eetgedrag van baby’s. Ze kunnen moeite hebben om in slaap te vallen of door te slapen zonder de aanwezigheid van hun verzorger. Ook kunnen ze minder interesse tonen in eten als ze zich angstig voelen.

Het is belangrijk op te merken dat verlatingsangst een normaal onderdeel is van de emotionele ontwikkeling van baby’s en meestal vanzelf afneemt naarmate ze ouder worden. Het bieden van geruststelling, het handhaven van een veilige en consistente omgeving, en het geleidelijk introduceren van nieuwe mensen en situaties kan helpen om de angst te verminderen en het zelfvertrouwen van de baby te vergroten.

Verlatingsangst kind

Verlatingsangst kan zich ook voordoen bij oudere kinderen, meestal tussen de leeftijd van 1,5 en 3 jaar, maar het kan ook voorkomen bij oudere kinderen tot 6 jaar. Het uit zich op verschillende manieren, waaronder:

1. Weigering om gescheiden te worden: kinderen met verlatingsangst kunnen aandringen op de aanwezigheid van hun verzorger en weigeren om van hen gescheiden te worden. Ze kunnen protesteren, huilen, smeken of zich vastklampen om te voorkomen dat hun verzorger vertrekt.
2. Angst voor verlies: ze kunnen zich zorgen maken dat hun verzorger niet zal terugkeren of dat er iets ergs met hen zal gebeuren als ze weg zijn. Ze kunnen bezorgd zijn over scheidingen, zoals naar school gaan, bij vrienden slapen of een ouder die op reis gaat.
3. Nachtmerries en slaapproblemen: kinderen met verlatingsangst kunnen last hebben van nachtmerries of moeite hebben met in slaap vallen als ze zich zorgen maken dat ze van hun verzorger gescheiden worden. Ze kunnen ook ’s nachts wakker worden en verlangen naar de aanwezigheid van hun verzorger.
4. Fysieke symptomen: sommige kinderen kunnen fysieke symptomen ervaren, zoals buikpijn, hoofdpijn of misselijkheid, als gevolg van verlatingsangst.
5. Afhankelijk gedrag: kinderen met verlatingsangst kunnen extreem afhankelijk zijn van hun verzorger en moeite hebben om zelfstandig taken uit te voeren. Ze hebben constant geruststelling en bevestiging nodig.

De mate en duur van verlatingsangst kan variëren tussen kinderen. Sommige kinderen kunnen tijdelijke periodes van verlatingsangst doormaken, terwijl anderen er langer last van kunnen hebben. Het is belangrijk om begripvol en geduldig te zijn, geruststelling te bieden en stapsgewijs de autonomie van het kind te bevorderen.

| Lees ook: Is je geboorte mogelijk de oorzaak van je verlatingsangst? |

Kenmerken verlatingsangst

De kenmerken van verlatingsangst kunnen variëren van persoon tot persoon. Hier zijn enkele veelvoorkomende symptomen:

1. Angst en paniek wanneer de persoon alleen is of vermoedt alleen te zullen zijn.
2. Overmatige bezorgdheid over het verlies van een geliefde.
3. Angst dat geliefden niet terugkeren of niet in staat zijn om voor zichzelf te zorgen.
4. Een sterke behoefte om bij iemand te zijn en angst om gescheiden te worden van die persoon.
5. Slechte slaapgewoonten, waaronder moeite hebben met inslapen, of vaak wakker worden gedurende de nacht.
6. Fysieke symptomen zoals hoofdpijn, misselijkheid, braken of trillen wanneer er alleen gelaten wordt.
7. Verzet tegen of weigeren van afspraken of activiteiten die leiden tot een scheiding van de geliefde.
8. Angst voor nieuwe of onbekende situaties of mensen, en de noodzaak om zich vast te klampen aan vertrouwde mensen.
9. Verstoorde relaties, omdat de persoon te afhankelijk wordt van anderen en te veel controle uitoefent over de relatie.
10. Problemen met concentratie, prestaties en besluitvorming als gevolg van de obsessieve angst om verlaten te worden.

Emotionele & mentale schade

Verlatingsangst kan leiden tot ernstige emotionele en mentale schade. Mensen met verlatingsangst kunnen zich voortdurend zorgen maken dat hun geliefden hen zullen verlaten, wat kan leiden tot intense gevoelens van angst en paniek. Ze kunnen zich ook afhankelijk voelen van anderen voor hun emotionele welzijn. Dit beperkt hum vermogen om gezonde relaties aan te gaan en te onderhouden. Verlatingsangst kan ook leiden tot een laag zelfbeeld en depressie, en zorgt voor allerlei relatieproblemen, die variëren van de fase waarin het koppel zich bevindt.

Fysieke pijn

Verlatingsangst heeft uiteraard een grote invloed hebben op onze mentale en emotionele gezondheid, maar kan ook leiden tot fysieke klachten als het een lange periode aanhoudt. Dit komt omdat verlatingsangst kan leiden tot een verhoogde activiteit in het sympathische zenuwstelsel. Dit zenuwstelsel is verantwoordelijk voor de ‘vecht-of-vlucht’-respons. Dit leidt tot een toename van stresshormonen zoals cortisol en adrenaline in ons lichaam, met de volgende fysieke symptomen:

1. Hoofdpijn: langdurige stress en angst leidt tot spanning in de spieren van de nek en schouders, wat kan leiden tot hoofdpijn.
2. Maag- en darmklachten: verlatingsangst kan leiden tot een verstoring van het spijsverteringsstelsel, wat voor symptomen zoals maagpijn, darmkrampen, misselijkheid, diarree of obstipatie zorgt.
3. Slapeloosheid: mensen met verlatingsangst kunnen moeite hebben met in slaap vallen of doorslapen vanwege de angst om alleen te zijn.
4. Hartkloppingen: langdurige nervositeit kan leiden tot een verhoogde hartslag en kan bijdragen aan symptomen zoals hartkloppingen of een versnelde ademhaling.
5. Vermoeidheid: het ervaren van constante angst, spanning en bezorgdheid kan fysiek uitputtend zijn waardoor je leegloopt qua energie.

Angst en het energetisch lichaam

Angst is een emotie die kan worden ervaren als een gevoel van spanning, onzekerheid en onveiligheid. Wanneer we angst ervaren, kan dit leiden tot fysieke reacties zoals een versnelde hartslag, zweten en verhoogde spierspanning, zoals net toegelicht. Deze reacties zijn onderdeel van ons biologische stressresponsmechanisme en kunnen helpen ons te beschermen in gevaarlijke situaties.

Maar wanneer angst te vaak of te intens wordt ervaren, heeft dit ook een negatieve invloed op ons energetisch lichaam. Deze angst kan zich manifesteren als blokkades of verstoringen in onze energiebanen, ook wel meridianen genoemd.

Volgens de traditionele oosterse filosofieën en geneeswijzen, zoals de Chinese geneeskunde en de Japanse acupunctuur, is levensenergie of “chi” essentieel voor een goede gezondheid. Chi stroomt door het lichaam via deze meridianen en bevordert het algehele welzijn. Zie dit als een een netwerk van energie dat zich door het hele lichaam uitstrekt.

Langdurige angst, bijvoorbeeld de angst om verlaten of afgewezen te worden, zorgt dus voor verstoringen in de meridianen. Er ontstaan blokkades of onevenwichtigheden, waardoor je levensenergie niet meer vrij kan stromen en het natuurlijke evenwicht van het lichaam uit balans raakt. Dit kan leiden tot een breed scala aan problemen en ziekten.

Verlatingsangst en HSP

Er is enige overlap tussen HSP (Highly Sensitive Person) en verlatingsangst, omdat beide te maken hebben met een gevoeligheid voor stress en situaties sneller als bedreigend ervaren. HSP’s zijn over het algemeen zeer gevoelig voor hun omgeving en hebben meer tijd nodig om zich aan te passen aan veranderingen. Dit kan leiden tot een verhoogde angst en stressniveaus in situaties die voor anderen misschien niet bedreigend lijken. Verlatingsangst kan ook voorkomen bij HSP’s vanwege hun gevoeligheid voor emotionele pijn en hun behoefte aan een gevoel van verbondenheid en veiligheid. HSP’s kunnen ook meer geneigd zijn om overstimulatie te ervaren en dit kan leiden tot een verhoogd niveau van angst en stress, wat verlatingsangst kan versterken. Het is belangrijk om te onthouden dat niet alle HSP’s verlatingsangst hebben en niet alle mensen met verlatingsangst HSP’s zijn. Het is ook mogelijk om verlatingsangst te hebben zonder HSP te zijn.

Verlatingsangst en PTSS

Er is ook een link tussen mensen met verlatingsangst en posttraumatische stressstoornis (PTSS). PTSS is een psychische aandoening die wordt veroorzaakt door blootstelling aan een traumatische gebeurtenis of situatie. Je moet hierbij denken aan bijvoorbeeld oorlog, geweld, seksueel misbruik of een natuurramp.

Een traumatische gebeurtenis kan bijdragen aan de ontwikkeling van verlatingsangst door de angst te vergroten dat een belangrijke hechtingsfiguur opnieuw weggaat of verloren gaat. Bij mensen met PTSS kan deze angst verder worden versterkt door een gevoel van onveiligheid en het gevoel dat ze niet in staat zijn om zichzelf te beschermen of om te gaan met stressvolle situaties.

Verlatingsangst kan ook optreden als gevolg van vroege ervaringen van scheiding, verwaarlozing of afwijzing, wat kan leiden tot een verstoring in de ontwikkeling van veilige hechtingsrelaties. Mensen met een geschiedenis van verlatingsangst kunnen gevoeliger zijn voor de ontwikkeling van PTSS na blootstelling aan traumatische gebeurtenissen.

Mensen met verlatingsangst en PTSS kunnen baat hebben bij behandelingen zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) en exposure therapie. CGT richt zich op het veranderen van negatieve gedachten en overtuigingen die bijdragen aan angst en stress, terwijl exposure therapie zich richt op het geleidelijk blootstellen aan de traumatische herinneringen of situaties om de angst te verminderen en te leren omgaan met de emoties die daarbij horen.

Hoe omgaan met verlatingsangst

Omgaan met verlatingsangst, zowel als iemand die er zelf mee te maken heeft als partner van iemand met verlatingsangst, vereist begrip, communicatie en geduld. Hier zijn enkele suggesties:

1. Erken de emoties: als je zelf verlatingsangst hebt, erken dan je gevoelens en probeer ze te begrijpen. Als partner, erken en valideer de angstgevoelens van je geliefde.
2. Open communicatie: praat openlijk over verlatingsangst en de effecten ervan op jou of je partner. Bespreek angsten, zorgen en behoeften om een beter begrip te creëren.
3. Stel gerust en bied bevestiging: geef jezelf of je partner regelmatig geruststelling en bevestiging van jullie verbondenheid en toewijding. Wees consistent en laat zien dat je er bent.
4. Gezonde grenzen: zorg voor gezonde grenzen in de relatie. Geef ruimte aan jezelf of je partner zonder de angst voor verlating. Werk aan het opbouwen van vertrouwen en autonomie.
5. Zorg voor zelfzorg: als je zelf verlatingsangst hebt, werk dan aan je eigen zelfzorg en zelfvertrouwen. Zoek naar manieren om je emotionele welzijn te versterken en je eigenwaarde te vergroten.
6. Ondersteuning zoeken: overweeg professionele hulp, zoals therapie, om te leren omgaan met verlatingsangst en om de relatie te versterken. Therapie kan individueel of als koppel plaatsvinden.

Hoe kom je er vanaf?

1. Psychotherapie: psychotherapie is een effectieve behandeling voor verlatingsangst en omvat vaak cognitieve gedragstherapie (CGT). CGT kan de persoon helpen negatieve gedachten en gedragspatronen te herkennen en te veranderen, waardoor ze nieuwe manieren kunnen ontwikkelen om met angst om te gaan.
2. Alternatieve therapieën: andere therapieën, zoals mindfulness, meditatie, yoga en acupunctuur, kunnen helpen bij het verminderen van angst en stress en het bevorderen van een gevoel van rust en ontspanning.
3. Veranderingen in levensstijl: een veranderingen in levensstijl kan ook helpen om van verlatingsangst af te komen. Dit kan onder meer regelmatige lichaamsbeweging, gezonde voeding, voldoende slaap en het vermijden van alcohol, drugs en cafeïne omvatten. Maar denk vooral aan het creëren van zelfliefderoutines door middel van affirmaties, mediteren en journaling.
4. Lichaamsgerichte traumatherapie: een lichaamsgerichte traumatherapie kan bijdragen aan het helpen van verlatingsangst. Trauma, angst en onverwerkte pijn kunnen zich opslaan in het lichaam en zich uiten in fysieke symptomen en emotionele disfuncties. Daarom is een lichaamsgerichte therapie een effectieve benadering voor het behandelen van deze aandoening. Door zich te concentreren op de fysieke sensaties en signalen van het lichaam, kan lichaamsgerichte therapie helpen om vastgelopen energieën vrij te maken. Zo wordt de emotionele en mentale balans hersteld. Dit kan helpen om angsten te verminderen, het zelfbewustzijn te vergroten en de veerkracht van de cliënt te vergroten.
5. EMDR: wanneer de verlatingsangst is ontstaan door een nare of traumatische ervaring zal deze eerst behandeld moeten worden. Door middel van EMDR-therapie kun je de eerder opgedane nare gebeurtenis verwerken door opnieuw de beelden, gedachtes, gevoelens en sensaties voor je te halen.

Verlatingsangst overwinnen met QHHT hypnose

We spreken Olga Brakkee van Voyage Hypose. Zou dit ook kunnen helpen bij verlatingsangst?

Verlatingsangst stemt af van overtuiging(en) die zeer waarschijnlijk eerder in de jeugd en/of op dna niveau (celherinnering) zijn doorgegeven. Vrouwen hebben over het algemeen iets meer last van verlatingsangst dan mannen schijnt, meestal ontwikkelt het zich na het 18e levensjaar.
Oorzaken kunnen dus een trauma zijn gerelateerd aan het verlies van een ouder/verzorger of later in het leven van een andere dierbare. Vaak ligt er ook een gebrek aan zelfliefde aan ten grondslag en hebben mensen de overtuiging dat ze liefde niet waard zijn en ter zelfbescherming kappen ze een (liefdes) relatie daarom af. Soms gaan mensen in regressie en merken ze bijvoorbeeld dat als ze geboren worden en hun moeder overlijdt. Die angst kunnen ze dan levenslang en ook vele levens lang met zich meedragen.

Tijdens een quantum sessie gaan we dat magische veld in en kun je in jezelf de precieze oorsprong onderzoeken en het qantumveld aanpassen. Je hebt dan grip op verleden, heden en toekomst. Dus verlatingsangst is juist iets voor hypnose, mits je van zelfonderzoek houdt en oprecht iets wil oplossen.

We hopen dat je iets aan dit artikel hebt gehad. Mogen we iets aan je terugvragen? Lees dan verder.

We hebben je hulp nodig

We zouden het enorm waarderen als je ons bereik helpt te vergroten, omdat we zoveel mogelijk mensen bewuster willen maken. Op Instagram en Facebook delen we dagelijks inspiratie, quotes en meer, maar let op: hier moet je waarschijnlijk vanaf dit jaar € 11 euro lidmaatschap voor gaan betalen. Zie dit artikel. Telegram daarentegen is en blijft gratis. Hier is ook geen sprake van censuur, dus kunnen we op Telegram ongegeneerd praten over tantra, seks, plantmedicijnen en alternatieve geneeswijzen & healings zonder warnings te krijgen van zogenaamde fact checkers of plotseling verwijderde berichten. We zouden het enorm waarderen als je ons op alle drie de kanalen volgt zodat we zoveel mogelijk mensen bewuster mogen maken. Thanks for the support!